Οι Ρεμπέτ Ασκέρ και η εποχή μας
Το ρεμπέτικο είναι το λαικό τραγούδι της περιόδου που οι έλληνες ήταν έθνος παραγωγικών βιοπαλαιστών.Απο το1955 μετατράπηκε σταδιακά,όπως και τα άλλα έθνη της δύσης, σε έθνος καταναλωτών,δηλαδή σε έθνος που καταναλώνει περισσότερα απ όσα παράγει.
Αλλες οι αξίες,τα τραγούδια,οι αγάπες.η οικογένεια,η παιδεία και τα ήθη ενός λαού που ταιζει τον εαυτό του έστω φτωχικά κι άλλες εκείνου που ζει από ξένα κρέατα.Ο βιοπαλαιστής εκ των πραγμάτων έχει δίκιο να αλλάξει το κόσμο,αισθάνεται βάσιμα αδικημένος αφού τρέφει τον εαυτό του και τους άλλους,ο καταναλωτης τα ξεπουλάει όλα στο βωμό του να αυξάνει επάπειρον το εισόδημα του.Αλλοι λαοί βιοπαλαιστών βυθίστηκαν σε μια φτωχική παθητικότητα, περιμένοντας καλύτερες μέρες κι άλλοι αντιστάθηκαν, γι αυτό και γέννησαν σύγχρονο πολιτισμό.Η πιο πλατιά έκφραση αυτής της αντίστασης των ελλήνων βιοπαλαιστών δεν ήταν ούτε οι πολιτικές κινήσεις ούτε τα άλλα είδη τέχνης παρα μόνο το λαικό τραγούδι αυτής της περιόδου, που το ονομάζουμε συμβατικά ρεμπέτικο. Οι βιοπαλαιστές όταν κινούνται οδηγούν σε κοινωνικά ολοκαυτώματα κι απόπειρες να οικοδομηθεί το <αλλοιώς>,οι καταναλωτές οδηγούν σε μια μαλθακότητα που συμφέρει,στη διαρκεί παραίτηση απ τις βασικές ανθρώπινες ιδιότητες,στην υποκρησία και τον κρετινισμό.
Αυτό ήταν που αντιλήφθηκε θολά η ξεσηκωμένη ελληνική νεολαία μετά τη δικτατορία το 1974.Στη πνιγμένη, μες το λίπος,ζωή που φέρνει ο καταναλωτισμός προσπάθησε να αντισταθεί και να βρεί καποιο άλλο δρόμο.Αυτό όμως την έφερε σ επαφή με τις αντιστασιακές αξίες των προηγούμενων γενεών και τότε ακριβώς συμβαίνει η αναβίωση του ρεμπέτικου και των σύγχρονων τραγουδιών που κινούνται στο πνεύμα του.Οι ρεμπετ ασκερ μέσα απ αυτή τη ρευστη περίοδο συγκροτούνται σε σχήμα απ το1990,καλλιεργόντας την πρόταση ότι το ρεμπέτικο κι ο τρόπος ζωής που προωθεί,όπως της αφιλοχρηματίας,της υπονόμευσης της μικροαστικού τύπου οικογένειας,της ανυπακοής στα προωθούμενα κοινωνικά πρότυπα , στον επιβαλόμενο τρόπο ψυχαγωγίας, μα προπάντων η καλλιέργια ενός αντιστασιακού τρόπου επιβίωσης,είναι ο απολαυστικότερος τρόπος να ζήσουμε μια άξια ζωή μέσα σ ένα ολοένα και πιο ανάξιο κόσμο.Εκτός λοιπόν απ την εξονυχιστική μελέτη των ρεμπέτικων και των διαδόχων τους , των στίχων τους,τις βιογραφίες και τις ταξικές διαμάχες σχετικά με το λαικό τραγούδι,προσπαθούμαι να μείνουμε πιστοί, στον τρόπο ζωής κόντρα στο ρεύμα,διότι αυτή η αντίσταση γεννά πολιτισμό...όλα τάλλα είναι καταναλωτικές φούσκες που φέρνουν κακή ζωή.Αυτό είναι εξάλλου εκείνο που μπορούμε να προσφέρουμε και στους νέους συμπατριώτες μας στην Ευρώπη,είναι αυτό θέλουμε να κάνουμε ως ρεμπέτ ασκερ με τις διαδοχικές συνεργασίες μας εδώ και χρόνια.
-Οι ρεμπετ ασκερ με το αρχικό σχήμα απ τους Γιώργο Σίνο, ΛεωνίδαΚιούση, Σωτηρη Καραλή, Μαρένια.Σταθάκου, Αριστέα Σκουληκάρη, Αλέξανδρο Μεταξά και Γιάννη Κομπότη ξεκινήσαμε για πρώτη φορά ως Ρεμπετ ασκέρ το 1990 από τις εκδηλώσης της κατάληψης,για να μη γκρεμιστή το παλιό εργοστάσιο του Φιξ στη Πατησίων και να γίνει πολιτιστικό κέντρο.Εκτοτε παίζουμε σε μαγαζιά που θέλουνε το ρεμπέτικο με διάφορες συνθέσεις όπως στο Εφήμερο,Παλιά Μαρκίζα,Στοά Αθανάτων,Μεθυστάνες,Χόμπο,Μορφη,Μουδιάνο,Ομαρ,ελ καμίνο κλπ
-Συμμετείχαμε καλλιτεχνικά σε διάφορες καταλύψεις για να μη χτιστούν χώροι πράσινου και συμπαράστασης σε κάθε είδους κοινωνικών διαμαρτυριών,Φιξ,Πάτμου-Καραβία,Αγαθουπόλεως,Πανεπιστήμιο Αθηνών,Αγορά Κυψέλης,βίλα Δρακοπούλουκαι πολλές άλλες.
-Ταυτόχρονα αρχίσαμε να παίζουμε στις επαρχίες και τα νησιά και σε πολιτιστικούς συλλόγους,που θέλανε το ρεμπέτικο-Σμυρναίικο, Καρπενήσι, Γαργαλιάνους, Βόλο, Μελίκη,Θέσ/κη, Ναύπακτο, Κιάτο, Κόρινθο, Χαλκίδα, Ιστιαία, Καμένα Βούρλα, Ερμιώνη, Καλαμάτα, Κάρυστο καθώς και νησιά όπως Χανιά,Ηράκλειο,Γαύδο της Κρήτης, Πάρο Νάξο, Σάμο, Σχινούσα, Κουφονάσια, Σάμο, Ικαρία, Φολέγανδρο, Ανάφη, Σίφνο, Μήλο, Υδρα, Σκιάθο, Σκόπελο.
Με τη προσθήκη των Νίκου Μπούρα, (Μπαγλαμά-φωνή) Θοδωρή Παππά (μπουζούκι), Γιάννη Λιταινα (κιθάρα), Γιώργου Μήτσιου (μπουζούκι),Γιώργου και Δημήτρη Αγγελόπουλου (κιθάρα-μπουζούκι)Λάμπρου Αγγελόπουλου (κλαρίνο-κρουστά) Σπύρου Γεωργιάδη (ούτι) Γιώργου Στογιώργη (κανονάκι) Στέφανου (σαντούρι) Ελευθερίας (μπεντιρ-) αρχίσαμε τη διάδοση του ρεμπέτικου και στο εξωτερικό
-στη Κων/λη για μήνες στο Ak denisli καθώς και για το καναλι ΤΝΤ-6 της τουρκικής ΤV,το Μαρόκο στο Grand Dezer Festival,στην Αίγυπτο, στη Βιέννη στις Πανευρωπαικές εκδηλώσεις για την επίσκεψη των προέδρων Βενεζουέλας και Βολιβίας Τσάβες και Μοράλες και στη Μασσαλία για τη Γιορτή των αυγών του Πάσχα.
-Παραλληλα διδάσκαμε ρεμπέτικα όργανα και φωνή με το παραδοσιακό λαικό τρόπο (πολύ διαφορετικό απ το σύστημα των Ωδείων) σε πληθώρα νέων που ενδιαφέρονταν για το ρεμπέτικο με αποτέλεσμα πολλοί απ αυτούς να ενσωματωθούν στους ρεμπετ ασκέρ και άλλοι να το συνεχίσουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Πρόσφατα έχουμε την υπόσχεση ότι ο Δήμος Αθηναίων θα μας παραχωρήση οίκημα για να στεγάσουμε τη σχολή μας.
Αλλες οι αξίες,τα τραγούδια,οι αγάπες.η οικογένεια,η παιδεία και τα ήθη ενός λαού που ταιζει τον εαυτό του έστω φτωχικά κι άλλες εκείνου που ζει από ξένα κρέατα.Ο βιοπαλαιστής εκ των πραγμάτων έχει δίκιο να αλλάξει το κόσμο,αισθάνεται βάσιμα αδικημένος αφού τρέφει τον εαυτό του και τους άλλους,ο καταναλωτης τα ξεπουλάει όλα στο βωμό του να αυξάνει επάπειρον το εισόδημα του.Αλλοι λαοί βιοπαλαιστών βυθίστηκαν σε μια φτωχική παθητικότητα, περιμένοντας καλύτερες μέρες κι άλλοι αντιστάθηκαν, γι αυτό και γέννησαν σύγχρονο πολιτισμό.Η πιο πλατιά έκφραση αυτής της αντίστασης των ελλήνων βιοπαλαιστών δεν ήταν ούτε οι πολιτικές κινήσεις ούτε τα άλλα είδη τέχνης παρα μόνο το λαικό τραγούδι αυτής της περιόδου, που το ονομάζουμε συμβατικά ρεμπέτικο. Οι βιοπαλαιστές όταν κινούνται οδηγούν σε κοινωνικά ολοκαυτώματα κι απόπειρες να οικοδομηθεί το <αλλοιώς>,οι καταναλωτές οδηγούν σε μια μαλθακότητα που συμφέρει,στη διαρκεί παραίτηση απ τις βασικές ανθρώπινες ιδιότητες,στην υποκρησία και τον κρετινισμό.
Αυτό ήταν που αντιλήφθηκε θολά η ξεσηκωμένη ελληνική νεολαία μετά τη δικτατορία το 1974.Στη πνιγμένη, μες το λίπος,ζωή που φέρνει ο καταναλωτισμός προσπάθησε να αντισταθεί και να βρεί καποιο άλλο δρόμο.Αυτό όμως την έφερε σ επαφή με τις αντιστασιακές αξίες των προηγούμενων γενεών και τότε ακριβώς συμβαίνει η αναβίωση του ρεμπέτικου και των σύγχρονων τραγουδιών που κινούνται στο πνεύμα του.Οι ρεμπετ ασκερ μέσα απ αυτή τη ρευστη περίοδο συγκροτούνται σε σχήμα απ το1990,καλλιεργόντας την πρόταση ότι το ρεμπέτικο κι ο τρόπος ζωής που προωθεί,όπως της αφιλοχρηματίας,της υπονόμευσης της μικροαστικού τύπου οικογένειας,της ανυπακοής στα προωθούμενα κοινωνικά πρότυπα , στον επιβαλόμενο τρόπο ψυχαγωγίας, μα προπάντων η καλλιέργια ενός αντιστασιακού τρόπου επιβίωσης,είναι ο απολαυστικότερος τρόπος να ζήσουμε μια άξια ζωή μέσα σ ένα ολοένα και πιο ανάξιο κόσμο.Εκτός λοιπόν απ την εξονυχιστική μελέτη των ρεμπέτικων και των διαδόχων τους , των στίχων τους,τις βιογραφίες και τις ταξικές διαμάχες σχετικά με το λαικό τραγούδι,προσπαθούμαι να μείνουμε πιστοί, στον τρόπο ζωής κόντρα στο ρεύμα,διότι αυτή η αντίσταση γεννά πολιτισμό...όλα τάλλα είναι καταναλωτικές φούσκες που φέρνουν κακή ζωή.Αυτό είναι εξάλλου εκείνο που μπορούμε να προσφέρουμε και στους νέους συμπατριώτες μας στην Ευρώπη,είναι αυτό θέλουμε να κάνουμε ως ρεμπέτ ασκερ με τις διαδοχικές συνεργασίες μας εδώ και χρόνια.
-Οι ρεμπετ ασκερ με το αρχικό σχήμα απ τους Γιώργο Σίνο, ΛεωνίδαΚιούση, Σωτηρη Καραλή, Μαρένια.Σταθάκου, Αριστέα Σκουληκάρη, Αλέξανδρο Μεταξά και Γιάννη Κομπότη ξεκινήσαμε για πρώτη φορά ως Ρεμπετ ασκέρ το 1990 από τις εκδηλώσης της κατάληψης,για να μη γκρεμιστή το παλιό εργοστάσιο του Φιξ στη Πατησίων και να γίνει πολιτιστικό κέντρο.Εκτοτε παίζουμε σε μαγαζιά που θέλουνε το ρεμπέτικο με διάφορες συνθέσεις όπως στο Εφήμερο,Παλιά Μαρκίζα,Στοά Αθανάτων,Μεθυστάνες,Χόμπο,Μορφη,Μουδιάνο,Ομαρ,ελ καμίνο κλπ
-Συμμετείχαμε καλλιτεχνικά σε διάφορες καταλύψεις για να μη χτιστούν χώροι πράσινου και συμπαράστασης σε κάθε είδους κοινωνικών διαμαρτυριών,Φιξ,Πάτμου-Καραβία,Αγαθουπόλεως,Πανεπιστήμιο Αθηνών,Αγορά Κυψέλης,βίλα Δρακοπούλουκαι πολλές άλλες.
-Ταυτόχρονα αρχίσαμε να παίζουμε στις επαρχίες και τα νησιά και σε πολιτιστικούς συλλόγους,που θέλανε το ρεμπέτικο-Σμυρναίικο, Καρπενήσι, Γαργαλιάνους, Βόλο, Μελίκη,Θέσ/κη, Ναύπακτο, Κιάτο, Κόρινθο, Χαλκίδα, Ιστιαία, Καμένα Βούρλα, Ερμιώνη, Καλαμάτα, Κάρυστο καθώς και νησιά όπως Χανιά,Ηράκλειο,Γαύδο της Κρήτης, Πάρο Νάξο, Σάμο, Σχινούσα, Κουφονάσια, Σάμο, Ικαρία, Φολέγανδρο, Ανάφη, Σίφνο, Μήλο, Υδρα, Σκιάθο, Σκόπελο.
Με τη προσθήκη των Νίκου Μπούρα, (Μπαγλαμά-φωνή) Θοδωρή Παππά (μπουζούκι), Γιάννη Λιταινα (κιθάρα), Γιώργου Μήτσιου (μπουζούκι),Γιώργου και Δημήτρη Αγγελόπουλου (κιθάρα-μπουζούκι)Λάμπρου Αγγελόπουλου (κλαρίνο-κρουστά) Σπύρου Γεωργιάδη (ούτι) Γιώργου Στογιώργη (κανονάκι) Στέφανου (σαντούρι) Ελευθερίας (μπεντιρ-) αρχίσαμε τη διάδοση του ρεμπέτικου και στο εξωτερικό
-στη Κων/λη για μήνες στο Ak denisli καθώς και για το καναλι ΤΝΤ-6 της τουρκικής ΤV,το Μαρόκο στο Grand Dezer Festival,στην Αίγυπτο, στη Βιέννη στις Πανευρωπαικές εκδηλώσεις για την επίσκεψη των προέδρων Βενεζουέλας και Βολιβίας Τσάβες και Μοράλες και στη Μασσαλία για τη Γιορτή των αυγών του Πάσχα.
-Παραλληλα διδάσκαμε ρεμπέτικα όργανα και φωνή με το παραδοσιακό λαικό τρόπο (πολύ διαφορετικό απ το σύστημα των Ωδείων) σε πληθώρα νέων που ενδιαφέρονταν για το ρεμπέτικο με αποτέλεσμα πολλοί απ αυτούς να ενσωματωθούν στους ρεμπετ ασκέρ και άλλοι να το συνεχίσουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Πρόσφατα έχουμε την υπόσχεση ότι ο Δήμος Αθηναίων θα μας παραχωρήση οίκημα για να στεγάσουμε τη σχολή μας.